Każdy człowiek ma inny kolor swojej duszy. Inaczej na tym świecie myśli dziecko, inaczej nastolatek, inaczej dorosły, a inaczej starzec. Ludzi można by było podzielić na cztery grupy. Dzieci, pesymistów, realistów i optymistów. Dzieci - myślą one inaczej, kochają bezwarunkowo. Pesymiści, czyli nastolatkowie - oczywiście nie każdy nastolatek jest pesymistą, ale większość wmawia sobie, że nie ułoży sobie dalej życia, że nie znajdzie dobrej pracy, a nawet brak poparcia od strony rówieśników prowadzi do smutnych a nawet samobójczych myśli. Może po prostu ludzie w tym wieku boją się dorosłości. Realiści, czyli dorośli - najczęściej ludzie dorośli wiedzą na czym stoją, wiedzą jak zarobić, chociaż czasem zapominają o miłości. I najlepsza grupa, którą podziwiam. Optymiści, czyli starsi ludzie - czasem chcą wrócić do lat młodości, nawet jeśli przeżyli wiele złego chcą znów poczuć siłę. Czują ją w sobie. I to jest ten optymizm, który kocham mimo upływu lat nadal czuć radość i tutaj jest najwięcej Miłości. Człowiek jest ogólnie słabym stworzeniem, ale pewność siebie dobre wykorzystanie rozumu, może Go zaprowadzić do wielkich rzeczy.
(modelka : Julia L.)
przez
Blokotka
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz