Zawsze kiedy tutaj pisałam to starałam się zmotywować innych ludzi, a tak naprawdę chciałam zmotywować siebie. Tworzenie to dla sposób na poradzenie sobie z ogromną ilością myśli w mojej głowie. Dzisiaj chciałabym przekazać wam moją największą myśl. Pomimo, tego, że nie wiem, czy ktokolwiek to jeszcze czyta i śledzi tego bloga to warto wrzucić to w świat Internetu, przecież tutaj nic nie ginie. Zanim jednak przejdę do meritum, chce z wami się podzielić myślą, która mnie przed chwilą odwiedziła. Zaczęłam się zastanawiać jak będzie wyglądał świat jak będę już bardzo stara, a moje dzieci dorosłe. Czy internet nadal będzie działał? Czy moje dzieci znajdą ten wpis? Jak będzie wyglądać nasza przyszłość? Powiem wam szczerze, że nie chcę technologii. Uważam, że ona nas tylko zniszczy i zamknie w wirtualnym świecie, bo te normalny nie będzie dla nas wolnym. Pragnę siedzieć na ganku w bujanym hotelu, patrząc na piękne zielone drzewa na mojej działce, a nie na wirtualny świat, który łatwiej zamknąć jednym X. Łatwiej niż nasze prawdziwe życie. Tutaj nie mamy możliwości wyjścia i ucieczki, tylko musimy się zmierzyć z trudnościami, które do nas przychodzą. Bo wszystko ma jakiś cel. A propos tego, przejdźmy do tego, co chciałam wam powiedzieć.
Wszystko dzieje się po coś. Nieistotne jest to, czy widzimy w tym coś dobrego lub złego, bo te dwa określenia nie istnieją. Wszystko co dobre jest też w jakimś stopniu złe i odwrotnie, wszystko co złe jest również dobre. Każde wydarzenie, które przeżywamy ma jakiś skutek. Na początku może nam się on wydawać negatywny, bo przynosi nam cierpienie, lecz to ono uczy nas jak żyć. Może dzięki temu, że przykładowo ktoś zniknął z naszego życia, na jego miejsce pojawi się ktoś nowy. Wszystko dąży do tego, abyśmy coś zrozumieli. Nie możemy pewnie stwierdzić czy wolna wola istnieje i mamy władze nad każdą naszą decyzją, ale też nie możemy potwierdzić tego, że wszystko jest zaplanowane i ma swój cel. Pomimo tego trzeba myśleć pozytywnie, wierzyć w to co się robi. Znaleźć pasje i robić to w życiu. Nie możemy być niewolnikami naszego życia, a najważniejsze to uświadomić sobie, że nie możemy żałować i mieć wyrzutów sumienia, bo pomimo wszystko, ma to większy cel. Jako ludzie nie do końca wiemy jaki, lecz na pewno nie jest to krzywda innych ludzi. Nigdy nie zrozumiem dlaczego, jak pisał Czesław Niemien: „Człowiekiem gardzi człowiek”. Powinniśmy żyć w zgodzie i wspierać się nawzajem, a nie kłócić o ziemskie, materialne rzeczy, które po śmierci nie będą mieć znaczenia. Zacznijmy spędzać czas z ludźmi, których kochamy, zacznijmy robić to co kochamy, zacznijmy kochać siebie, bo kiedy tego nie potrafimy, to nie docenimy nigdy miłości i emocji wokół nas.
Nigdy nie przestawajcie się uśmiechać, bo nie każdy dostrzega piękno...
przez
Blokotka