Jesień?!

Jesień co o niej powiesz? Jest złocista. Kolory dominują w porannej mgle. Można ją porównać do człowieka. Kiedy jest radosny, aż promienieje. Czasem deszcz ogarnia nas w smutku. Płaczemy, jesteśmy źli jak błyskawice. A za oknem leje jak z cebra, moknie cały świat w naszych łzach. Źle się dzieje, źle! Burza, grzmoty, szaleje wiatr! Nagle... Cisza, spokój. Pojawiają się promyki słońca. Widać zarys tęczy. Cudowna woń unosi się nad nami. Jest już dobrze. Mogę iść dalej.

Takie jest nasze życie. Czasem jest spokojnie, aż sami dajemy ciepło i dobro innym. Aż w pewnym momencie ktoś lub coś nas zdenerwuje, możemy wszystko rozwalić, mamy wzrok zabójcy. Ale kiedy uspokoimy się, znów jesteśmy tęczą i widzimy pozytywy. Identyczni jak natura. W końcu od niej pochodzimy, z nią powinniśmy żyć w zgodzie. Czasem to widać, kiedy jesteśmy smutni coś się dzieje to nawet chmury zachodzą na słońce. Powiązania z naturą, czy to nie piękne, kiedy jest harmonia. Wszystko współgra ze sobą, tworząc cichą muzykę natury. Usiądź z daleka od ludzi i wsłuchaj się. Słyszysz szum drzew (sssszzzszszsz), śpiew ptaków (ćwir ćwir)? Szczekanie psa... Grzmot? Nagły deszcz? To koncert dla ludzi. Darmowy, bez wejściówek, tu i teraz przed naszym nosem. Skorzystaj z zaproszenia natury i zobacz co ma ci do powiedzenia. Warto żyć zgodnie z nią.